افترا

چنانچه بوسیله کتابت در اوراق و درج در روزنامه یا به صورت بیان ونطق شفاهی امری را به کسی نسبت داد که نتوان در مراجع صالح اثبات نمود آن امر جرم محسوب می گردد.

قابل ذکر است که اگر بیان آن امر موجب اشاعه فحشا شود حتی اگرهم قابل اثبات باشد مرتکب به مجازات یک ماه تا یکسال حبس به انضمام ۷۴ ضربه شلاق نیز محکوم می گردد.
تفاوت افترا و نشراکاذیب در این است که در افترا شخص موضوع کذبی را به شخص دیگر منتسب نموده و بابت این موضوع اقامه دعوا نموده است ولیکن نتوانسته ادعای خود را ثابت نماید ولیکن در جرم نشر اکاذیب شخص صرفا موضوع کذبی را به شخص دیگری منتسب نموده است.

نسبت دادن جرم زنا و لواط از شمول این ماده خارج است و خود جرم مستقلی است که به آن قذف می گویند.

در اینجا وکیل پایه یک دادگستری به این دو سوال نیز پاسخ می دهد :

سوال:۱- شخصی درغیاب یکی از آشنایانش ودر حضور دیگران وی را جاعل خطاب می کند و هرگز توانایی اثبات آن امر برایش میسر نیست ،عمل وی قابل مجازات است؟

بله افترای شفاهی بوده وبه مجازات معین قانونی محکوم می گردد.

سوال:۲- فردی در فرودگاه چمدان حامل مواد مخدر را با چمدان مسافر دیگری جابجا می نماید به طوری که او مجرم شناخته شود ،

حال بعد از جری تشریفات قانونی ودر نهایت برائت متهم ،عمل جا به جا کننده با طرح چه موضوعی قابلیت دفاع داشته است؟

عمل جابجا کننده چمدانها افترای عملی بوده و فرد خاطی به مجازات معین قانونی محکوم می گردد.