حضانت فرزندان
حضانت فرزندان
به استناد ماده۱۱۶۸قانون مدنی نگهداری کودکان هم حق است
هم تکلیف ،که مطابق قانون ایران برعهده ابوین (پدر ومادر)است.
در مواقعی که جدا از هم زندگی می کنند تکلیف چیست؟
مادر تا سن هفت سالگی در نگهداری از فرزند برپدر اولویت دارد
ولیکن پرداخت نفقه اش با پدر است.وپس از هفت سالگی با پدر است .
که البته بعد از رسیدن کودکان به سن تکلیف شرعی خودشان
درانتخاب اینکه با کدام یک زندگی نمایند ،استقلال در تصمیم گیری دارند.
در صورت فوت یا جنون یکی از ابوین ویا ازدواج مجدد مادر
بعد از فوت همسر تکلیف قانونی چه خواهد بود؟
در صورت فوت یا جنون حضانت با آنکه زنده است،خواهد بود
ودر صورت ازدواج مادرحق حضانت درصورتی که پدر در قید حیات باشد
با پدر است در غیر این صورت تشخیص با دادستان است .
حضانت به چه معناست؟
حضانت به معنای پشتیبانی و نگهداری جسمی، روحی، مادی و معنوی فرزندان و تعلیم و تربیت آن‌ها است.
حضانت فرزندان میتواند بر عهده پدر و مادر اقوام و خویشاوندان نزدیک باشد و در صورتی که فردی نباشد
که حضانت را قبول نماید دادگاه با صلح دید خود فرزندان بی سرپرست را به سازمانهای حمایت از فرزندان یا بهزیستی
می سپارد
وضعیت حضانت فرزندان بعد از طلاق والدین
وضعیت فرزندان بعد زا جدایی پدر و مادر به این صورت می باشد که فرزندانی که به سن بلوغ نرسیده اند
را دادگاه مشخص می نماید اما بعد از سن بلوغ خود فرزند می تواند تصمیم بگیرد که با پدر زندگی کند یا مادرش
سن بلوغ طبق نظر دادگاه برای دختران نه سال می باشد و برای پسران ۱۵ سالگی می باشد.
در بعضی از موارد که پدر به دلیلی که مورد قبول دادگاه می باشد شرایط نگهداری فرزندان را
نداشته باشند حضانت به مادر داده می شود و این موارد هم برای مادر هم صدق میکند که حضانت
فرزند به پدرش واگذار شود.