تعریفی که حقوقدانان از واژه تقسیم بیان نموده اند عبارت است از
تفکیک حصه هریک ازشرکای ملک مشاع معین از طریق تراضی شرکا یا از طبق حکم دادگاه در صورتیکه بین شرکا تراضی واقع نشود یا برخی از شرکا غایب مفقودالاثر یا محجور باشند.
*هرگاه اشخاص در یک مال مشترک شریک باشند می توانند تقسیم آن را از دادگاه بخواهند . بنابر ماده ۵۸۹ قانون مدنی که بیان می دارد هر شریک المال حق دارد هر وقت بخواهد تقاضای تقسیم اموال مشترک را درخواست نماید.
*ماترک نیز از اموالی محسوب می شود که وراث در آن شریک هستند .
بنابر ماده ۳۰۰ قانون امور حسبی در صورت تعدد ورثه هریک از آنها می توانند با مراجعه به دادگاه درخواست تقسیم سهم خود را از سایر ورثه بخواهند و چنانچه در ورثه محجور وجود داشته باشد ولی یا قیم وی حق درخواست تقسیم را دارد.
*بنابر مواد ۱۶۳ و ۱۶۴ قانون امور حسبی درخواست تقسیم باید حسب مورد به دادگاه آخرین اقامتگاه متوفی در ایران یا دادگاه آخرین محل سکنای متوفی یا دادگاه محل وقوع ترکه یا دادگاه محل وقوع مال غیر منقول ویا در دادگاهی که اولین اقدام را شروع کرده به ترتیب تقدیم شود.
*بعد ازوصول دادخواست تقسیم ترکه ، دادگاه پس از بررسی های اولیه و تعیین جلسه قرار ارجاع امر به کارشناسی را صادر می نماید ،
پس از انجام کارشناسی دادگاه طی رای خود قابل تقسیم یا غیر قابل تقسیم بودن ماترک را بیان می دارد که در صورت غیر قابل تقسیم بودن دستور فروش اموال مشترک را از طریق اجرای احکام در نظر می گیرد و در صورت قابل تقسیم بودن سهم هر یک از وراث را در رأی خود بیان می دارد.