هیچ کس حق خراب کردن و آسیب زدن به اموال دیگران که همان جرم تخریب می باشد را ندارد.
زیرا مالکیت افراد بر اموال و دارایی هایشان یک امر قانونی به شمار می رود.
در قانون اساسی کشور ما احکام متناسبی با جرم تخریب اموال خصوصی و عمومی معین شده است
که در این مطلب به آن ها خواهیم پرداخت.
در معنی لغوی تخریب ویران کردن و خراب کردن می باشد و در اصطلاح حقوقی آن نیز تخریب
به معنی خراب کردن بناها و ساختمان ها و خراب کردن اموال می باشد.
از سویی دیگر، قانون گذاران ایجاد حریق و آتش زدن را موجب تباه شدن
و از بین رفتن اموال می شود را نیز مترادف تخریب قرار داده اند.
در یک تعریف کلی تخریب را می توان بدین صورت تعریف کرد که
” وارد کردن خسارات عمدی به صورت کلی و یا جزیی نسبت به اموال و اشیا متعلق به اشخاص حقیقی و حقوقی می باشد.”
مجازات جرم تخریب در قانون مجازات اسلامی چیست؟
هر فردی که به صورت عمدی بنا و یا عمارت، کشتی، کارخانه، هواپیما، انبار و در کل هر محل مسکونی یا جنگل،
خرمن و یا هر نوع محصول زراعی و یا اشجار و مزرعه ها و یا باغ های متعلق به سایرین را آتش بزند،
به مجازات حبس از دو الی پنج سال محکوم خواهد شد.
بر اساس ماده ۶۷۶ هر فردی که که اشیا منقول متعلق به شخص دیگری را آتش بزند
به حبس از شش ماه الی سه سال محکوم می شود.
بر اساس ماده ۶۷۷ هر فردی که به صورت عمدی اشیا منقول و غیر منقول متعلق به دیگری را تخریب نماید
و یا به هر شکلی کلا و یا بعضا تلف نموده و یا از کار بیاندازد، به حبس از شش ماه الی سه سال محکوم می شود.