جرائم پزشکی
مقررات حاکم بر اقدامات و فعالیت‌ها و امور پزشکی بر ۲ بخش است؛ برخی از این مقررات ناظر بر همه افراد جامعه است که در واقع می‌توان گفت این دسته از مقررات به جرایم عام می‌پردازد و برخی ناظر بر پزشکان و شاغلان به امور پزشکی است.
منظور از جرایم عمومی جرایمی مانند تأسیس و دایر کردن بدون پروانه مطب، آزمایشگاه، داروخانه و مؤسسات پزشکی، مداخله غیرمجاز در امور پزشکی، ربودن یا مخفی کردن طفل تازه متولد شده یا قلمداد آن به جای طفل دیگر یا متعلق به زن دیگری غیر از مادر دانستن، سقط جنین (اقدام به سقط جنین، فراهم کردن وسایل سقط جنین، مباشرت به اسقاط جنین)، مخفی کردن اجساد اموات و یا مقتولان، صدور و ارائه تصدیق نامه خلاف واقع است که مرتکب آن می‌تواند پزشک یا غیرپزشک باشد.
جرایم اختصاصی و ویژه، جرایمی است که قانون‌گذار صرفاً برای مرتکبان پزشک در نظر گرفته است.
مانند:
– دایر کردن مطب در محل غیر مجاز
– استفاده از پروانه دیگری یا واگذاری پروانه به غیر
– عدم درمان به موقع بیماری
– درمان بدون رضایت بیمار
– افشای اسرار بیمار
-ارائه گواهی خلاف واقع قبل از وقوع ازدواج
-خودداری از کمک به مصدومان
– قتل از روی ترحم
– جلوگیری از درمان صحیح بیماران آمیزشی با تبلیغات بی اساس.